انسان‌ها در شرایط سخت و بحران‌ها اغلب تمایل بیشتری به کمک به یکدیگر دارند. این رفتار اجتماعی که به نوعی همبستگی انسانی و همدلی را نشان می‌دهد، ریشه در ابعاد مختلف زیستی، روانی و اجتماعی دارد. برای درک این موضوع، باید به چند عامل کلیدی اشاره کرد که همگی در تعامل با یکدیگر باعث می‌شوند انسان‌ها در شرایط سخت به یکدیگر نزدیک‌تر شوند و در راستای کمک به یکدیگر گام بردارند. در ادامه به سوال چرا انسان ها در شرایط سخت بیشتر به هم کمک می کنند ؟ می پردازیم (اگر به این موضوعات علاقه دارید، می توانید مقاله نقش همدلی در روابط چیست؟ را مطالعه کنید).
غریزه بقای اجتماعی
اولین پاسخ به سوال چرا انسان ها در شرایط سخت بیشتر به هم کمک می کنند ؟ غریزه بقای اجتماعی است. از نظر زیستی، انسان‌ها موجوداتی اجتماعی هستند که بقای خود را در گرو همکاری با دیگران می‌دانند. در شرایط بحرانی، مانند جنگ، بلایای طبیعی یا بحران‌های اقتصادی، وقتی که تهدیدات مشترک وجود دارد، افراد به طور ناخودآگاه می‌فهمند که برای حفظ بقای خود و جامعه‌شان باید به هم کمک کنند. این همکاری ممکن است به صورت تقسیم منابع، کمک‌های عاطفی یا حمایت‌های فیزیکی صورت گیرد. این رفتار ناشی از غریزه بقا است که بر پایه‌ی همکاری و همیاری اجتماعی بنا شده است.
احساس همدلی و همدردی
دومین پاسخ به سوال چرا انسان ها در شرایط سخت بیشتر به هم کمک می کنند ؟ احساس همدلی و همدردری است. در شرایط سخت، انسان‌ها بیشتر از هر زمانی توانایی خود را برای همدلی و همدردی با دیگران نشان می‌دهند. وقتی فردی با یک بحران یا مشکل روبه‌رو می‌شود، معمولاً احساسات منفی مانند ترس، اضطراب، یا ناامیدی به سراغ او می‌آید. انسان‌ها به طور طبیعی تمایل دارند تا درد و رنج دیگری را درک کرده و به آن پاسخ دهند. این احساس همدلی موجب می‌شود که افراد تمایل بیشتری برای کمک کردن به یکدیگر پیدا کنند. در واقع، همدلی به عنوان یک مکانیسم روانی عمل می‌کند که به افراد انگیزه می‌دهد تا از خود فراتر روند و برای بهبود وضعیت دیگران اقدام کنند.
| چرا انسان ها در شرایط سخت بیشتر به هم کمک می کنند ؟ | |
| احساس همدلی و همدردی | تقویت روابط اجتماعی در شرایط بحرانی |
| توجه به فرهنگ هی دینی و اجتماعی | غریزه بقای اجتماعی |
تقویت روابط اجتماعی در شرایط بحرانی
سومین پاسخ به سوال چرا انسان ها در شرایط سخت بیشتر به هم کمک می کنند ؟ تقویت روابط اجتماعی در شرایط بحرانی است. بحران‌ها، هرچند که به صورت موقت سختی‌هایی را به همراه دارند، اما در عین حال می‌توانند روابط اجتماعی و ارتباطات انسانی را تقویت کنند. در شرایط سخت، مردم بیشتر به یکدیگر نیاز دارند و این نیاز به همبستگی اجتماعی موجب می‌شود که روابط میان افراد عمیق‌تر و مستحکم‌تر شود. این تجربه‌های مشترک از بحران‌ها یا سختی‌ها، افراد را به هم نزدیک‌تر می‌کند و حس تعلق و مسئولیت مشترک را ایجاد می‌کند. این امر موجب می‌شود که افراد برای همدیگر احساس مسئولیت بیشتری کنند و در نتیجه، تمایل بیشتری برای کمک به یکدیگر پیدا کنند. مجله MTC در مورد سوال چرا انسان ها در شرایط سخت بیشتر به هم کمک می کنند ؟ می گوید:
People do better physically, emotionally and psychologically when they connect with others in times of suffering
وقتی افراد در مواقع رنج با دیگران ارتباط برقرار می کنند، از نظر جسمی، عاطفی و روانی بهتر عمل می کنند
فرهنگ‌های اجتماعی و دینی
برای پاسخ به سوال چرا انسان ها در شرایط سخت بیشتر به هم کمک می کنند ؟ باید فرهنگ های اجتماعی و دینی را مد نظر قرار دهیم. در بسیاری از فرهنگ‌ها و مذاهب، کمک به دیگران و ایثار در برابر مشکلات دیگران مورد تاکید قرار گرفته است. در شرایط بحرانی، این آموزه‌ها و ارزش‌های فرهنگی و دینی می‌توانند به عنوان راهنمایی عمل کنند. به عنوان مثال، در دین اسلام، آموزه‌های قرآن و سنت پیامبر اسلام بر اهمیت کمک به دیگران در شرایط سخت تأکید دارند. در مسیحیت نیز، محبت و کمک به نیازمندان به عنوان یک فضیلت بزرگ شناخته می‌شود. این ارزش‌ها می‌توانند در مواقع بحرانی به افراد انگیزه دهند تا از خود گذشتگی کنند و به دیگران یاری رسانند.
شکستن مرزهای فردگرایی
در جوامع مدرن، بسیاری از افراد تمایل به حفظ استقلال و زندگی به‌طور فردی دارند. اما در شرایط بحرانی، این تمایل به فردگرایی کاهش می‌یابد و نیاز به همیاری و همکاری به عنوان یک راه‌حل برای مقابله با مشکلات بیشتر برجسته می‌شود. در واقع، شرایط سخت موجب می‌شود که افراد کمتر به خود و منافع فردی فکر کنند و بیشتر به منافع جمعی توجه کنند. این تغییر در الگوهای رفتاری باعث می‌شود که همکاری و کمک به دیگران به یک انتخاب منطقی و طبیعی تبدیل شود.
سخن پایانی
تا به اینجا تلاش کردیم سوال چرا انسان ها در شرایط سخت بیشتر به هم کمک می کنند ؟ را مد نظر قرار دهیم. رفتار انسان‌ها در شرایط سخت به دلیل ترکیبی از عوامل زیستی، روانی، اجتماعی و فرهنگی شکل می‌گیرد. از غریزه بقا و همدلی گرفته تا تقویت روابط اجتماعی و کاهش رقابت‌های فردی، همه این عوامل باعث می‌شوند که انسان‌ها در شرایط بحرانی بیشتر به یکدیگر کمک کنند. این همبستگی انسانی نه تنها به کاهش درد و رنج افراد کمک می‌کند، بلکه به تقویت پیوندهای اجتماعی و ایجاد امید در میان افراد نیز می‌انجامد.