اختلال نوموفوبیا یا ترس از دوری از تلفن همراه چیست؟

اختلال نوموفوبیا "ترس از بی‌اطلاعی" است، به طور خاص به اضطراب ناشی از دوری از تلفن همراه یا عدم دسترسی به اینترنت اشاره دارد.

اختلال نوموفوبیا یا ترس از دوری از تلفن همراه چیست؟

در دنیای امروز، وابستگی به تکنولوژی به ویژه به تلفن‌های همراه به یک واقعیت انکارناپذیر است. یکی از اختلالات روانی مرتبط با این وابستگی، “نوموفوبیا” نامیده می شود. این واژه که به معنای “ترس از بی‌اطلاعی” است، به طور خاص به اضطراب ناشی از دوری از تلفن همراه یا عدم دسترسی به اینترنت اشاره دارد. عواملی مانند وابستگی به تکنولوژی، ترس از بی خبر ماندن، تجربیات گذشته و ترس از عدم کافی بودن ممکن است باعث بروز اختلال نوموفوبیا شوند.

پادکستر: شکیبا فیضی

 نوموفوبیا: یک اختلال مدرن

نوموفوبیا به طور رسمی در سال ۲۰۱۰ معرفی شد و به تدریج به یکی از نگرانی‌های عمده روان‌شناختی تبدیل گردید. این اختلال نه تنها بر سلامت روانی افراد تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند بر روابط اجتماعی، کارکردهای روزمره و کیفیت زندگی تأثیر منفی بگذارد. با توجه به اینکه استفاده از تلفن‌های هوشمند به شدت در حال افزایش است، این اختلال به یک معضل جهانی بدل شده است.

اختلال نوموفوبیا یا ترس از دوری از تلفن همراه چیست؟

علل بروز نوموفوبیا

دلایل مختلفی وجود دارند که باعث بروز این مشکل می شوند. این موارد به شرح زیر هستند:

  • گسترش تکنولوژی: با گسترش فناوری و ایجاد امکانات جدید در گوشی‌های هوشمند، احساس وابستگی به این ابزارها به وضوح افزایش یافته است.
  • فشارهای اجتماعی: ترس از این که ممکن است از اخبار و رویدادها عقب بمانیم و یا نتوانیم با دوستان و خانواده در ارتباط باشیم، به شدت در بروز این اختلال مؤثر است.
  • تجربیات گذشته: افرادی که در گذشته تجارب منفی در عدم دسترسی به تلفن همراه داشته‌اند، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.
  • عدم احساس کافی بودن به دلیل دسترسی نداشتن به رسانه های اجتماعی: رسانه‌های اجتماعی می‌توانند منجر به تقویت احساس عدم کافی بودن و افزایش ترس از دست دادن اطلاعات شوند.
علل بروز نوموفوبیا
گسترش تکنولوژی  فشارهای اجتماعی 
تجربیات گذشته  عدم احساس کافی بودن به دلیل دوری از موبایل

علائم و نشانه‌ها

نوموفوبیا می‌تواند به صورت‌های مختلفی بروز کند، از جمله:

  • اضطراب و استرس: افراد مبتلا در صورت دوری از تلفن همراه معمولا با اضطراب و استرس قابل توجهی روبرو می‌شوند.
  • چک کردن مکرر تلفن: رفتارهای نامنظم مانند چک کردن مکرر تلفن و ایمیل می‌تواند نشان‌دهنده این اختلال باشد.
  • احساس ناامنی و بی‌قراری: بسیاری از افراد نسبت به دوری از تلفن خود احساس ناامنی می کنند و این موضوع باعث بی‌قراری آن‌ها می‌شود.
  • کاهش توانایی تمرکز: نوموفوبیا می‌تواند منجر به کاهش توانایی تمرکز بر روی کارها و فعالیت‌های روزمره شود.
  • اختلال خواب: چک کردن مداوم تلفن قبل از خواب می‌تواند منجر به بی‌خوابی و کیفیت پایین خواب شود.

اختلال نوموفوبیا یا ترس از دوری از تلفن همراه چیست؟

تأثیرات منفی نوموفوبیا

این اختلال می‌تواند منجر به مشکلات جدی روحی و جسمی مشود. برخی از تأثیرات منفی این اختلال به شرح زیر هستند:

  • افزایش اضطراب و افسردگی: افراد مبتلا به نوموفوبیا معمولا از نظر روحی رنجور هستند و ممکن است با افسردگی دست و پنجه نرم کنند.
  • تأثیرات اجتماعی: روابط اجتماعی تحت تاثیر این اختلال لطمه می بیند، زیرا فرد ممکن است برای استفاده از تلفن یا چک کردن اینترنت از تعاملات اجتماعی اجتناب کند (اگر به این موضوع علاقه دارید، می توانید مقاله آشنایی فواید ارتباط با دیگران را مطالعه کنید).
  • کاهش کیفیت خواب: خواب ناکافی و نامناسب به دلیل چک کردن مداوم تلفن همراه می‌تواند منجر به مشکلات جدی در سلامتی شود.
  • مشکلات جسمی: اضطراب و استرس ناشی از نوموفوبیا می‌تواند بر روی بدن تأثیر بگذارد و منجر به مشکلاتی مانند سردرد، یا دردهای عضلانی شود.

راهکارهای مقابله با نوموفوبیا

برای مقابله با نوموفوبیا بهتر است راهکارهای زیر را مد نظر قرار دهید:

  • تعیین زمان‌های خاص برای استفاده از تلفن همراه: برنامه‌ریزی منظم برای استفاده از تلفن می‌تواند به کاهش وابستگی کمک کند.
  • تمرین mindfulness : تکنیک‌های مربوط به آگاهی ذهنی می‌تواند به فرد کمک کند احساس آرامش بیشتری داشته باشد و بر روی لحظه حال تمرکز کند.
  • تحرک و ورزش: فعالیت‌های ورزشی می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند و فرد را از وابستگی به تلفن جدا کند.
  • ایجاد یک روال خواب منظم : در زمان خواب هرگز از گوشی خود استفاده نکنید.
  • تنظیم محدودیت‌ها: بهتر است برای خود برنامه مشخصی داشته باشید. به طور مثال، در زمان شام یا ناهار گوشی را استفاده نکنید.
  • گذراندن زمان در طبیعت: زمانی را به گشت و گذار در طبیعت اختصاص دهید. این مسئله باعث می شود که استرس کاهش پیدا کند و وابستگی نیز کنترل شود.

مجله very well mind درمان این اختلال را به صورت زیر توصیف می کند:

While there is no specific treatment for nomophobia, your therapist may recommend exposure therapy, cognitive-behavioral therapy, or both to address your symptoms

در حالی که درمان خاصی برای نوموفوبیا وجود ندارد، درمانگر می تواند از مواجع درمانی، درمان شناختی-رفتاری یا هر دو روش برای رفع علائم استفاده کند.

اختلال نوموفوبیا یا ترس از دوری از تلفن همراه چیست؟

سوالات پرتکرار در مورد نوموفویبا

در این بخش، تلاش می کنیم به سوالات پرتکرار در مورد نوموفوبیا پاسخ دهیم.

چه عواملی باعث ایجاد نوموفوبیا می شوند؟

نوموفوبیا یا ترس از دور شدن از گوشی موبایل، یک اختلال روانی است که تحت تاثیر چندین عامل ایجاد می‌شود. یکی از مهم‌ترین عوامل، وابستگی زیاد به تکنولوژی است. با افزایش استفاده از گوشی‌های هوشمند، افراد به این ابزارها وابسته می‌شوند و از آن‌ها برای ارتباطات اجتماعی، تفریح، کار و حتی به‌عنوان منبع اطلاعات استفاده می‌کنند. این وابستگی می‌تواند منجر به اضطراب و استرس شود زمانی که دسترسی به گوشی محدود یا قطع شود.

عوامل اجتماعی نیز در ایجاد نوموفوبیا موثرند. رسانه‌های اجتماعی و فشار برای همیشه آنلاین بودن می‌توانند افراد را به ترس از از دست دادن ارتباطات و اطلاعات سوق دهند. احساس نیاز به همیشه در دسترس بودن و نگرانی از از دست دادن اخبار و اطلاعات مهم می‌تواند اضطراب را تشدید کند.

علاوه بر این، شخصیت فرد نیز در ایجاد نوموفوبیا تاثیر دارد. افرادی که تمایل به کنترل بیش از حد بر موقعیت‌ها دارند یا به راحتی دچار اضطراب می‌شوند، بیشتر احتمال دارد که این اختلال را تجربه کنند. همچنین، تجربه‌های منفی قبلی مانند از دست دادن اطلاعات یا اضطراب در موقعیت‌هایی که گوشی در دسترس نبوده، می‌تواند به تقویت این ترس منجر شود.

چگونه می توان از نوموفوبیا جلوگیری کرد؟

برای جلوگیری از نوموفوبیا یا ترس از دور شدن از گوشی موبایل، نیاز است که وابستگی به گوشی به تدریج کاهش یابد و عادت‌های سالم در استفاده از تکنولوژی ایجاد شود. یکی از اولین قدم‌ها محدود کردن زمان استفاده از گوشی است. این کار می‌تواند با تعیین فواصل زمانی مشخص برای استفاده از گوشی در طول روز صورت گیرد. به طور مثال، می‌توانید هر روز زمان خاصی را برای بررسی پیام‌ها یا شبکه‌های اجتماعی اختصاص دهید و پس از آن گوشی خود را کنار بگذارید.

علاوه بر این، ایجاد عادت‌های جدید مانند فعالیت‌های خارج از دنیای دیجیتال، می‌تواند به کاهش وابستگی به گوشی کمک کند. ورزش، مطالعه کتاب یا انجام فعالیت‌های اجتماعی واقعی می‌تواند به فرد کمک کند تا از محیط آنلاین فاصله بگیرد و احساس نیاز به گوشی را کاهش دهد.

تمرین آگاهی از لحظه حال  و تکنیک‌های آرام‌سازی نیز می‌تواند به کاهش اضطراب ناشی از عدم دسترسی به گوشی کمک کند. همچنین، بهتر است گوشی خود را در مکان‌های خاص و دور از دسترس قرار دهید، به خصوص هنگام خواب، تا بتوانید از خواب بهتری برخوردار شوید. داشتن تعاملات اجتماعی واقعی و حضور در لحظات بدون گوشی می‌تواند به حفظ سلامت روانی و جلوگیری از بروز نوموفوبیا کمک کند.

آیا نوموفوبیا خطرناک است؟

بله، نوموفوبیا می‌تواند برای سلامت روانی و جسمی خطرناک باشد. این اختلال اضطرابی که به ترس از دور شدن از گوشی موبایل مربوط می‌شود، می‌تواند تاثیرات منفی زیادی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد. افراد مبتلا به نوموفوبیا معمولاً در مواجهه با عدم دسترسی به گوشی احساس اضطراب شدید، استرس و حتی حملات پانیک را تجربه می‌کنند. این نوع اضطراب مداوم می‌تواند منجر به مشکلات روانی دیگری مانند افسردگی و اختلالات خواب شود.

علاوه بر مشکلات روانی، نوموفوبیا می‌تواند بر روابط اجتماعی تاثیر منفی بگذارد. افرادی که به طور مداوم به گوشی خود وابسته هستند، ممکن است تعاملات اجتماعی خود را کاهش دهند و به جای حضور در لحظات واقعی، بیشتر در دنیای مجازی غرق شوند. این می‌تواند باعث انزوا، کاهش احساس ارتباط با دیگران و در نهایت آسیب به روابط شخصی شود.

از نظر جسمی، افراد مبتلا به نوموفوبیا ممکن است دچار خواب ناکافی شوند، زیرا استفاده بیش از حد از گوشی‌ها می‌تواند باعث کاهش کیفیت خواب شود. همچنین، نشستن طولانی مدت و استفاده مداوم از گوشی می‌تواند منجر به مشکلات جسمی مانند دردهای گردن و کمر گردد. بنابراین، نوموفوبیا نه تنها بر سلامت روانی بلکه بر سلامت جسمی نیز تاثیرگذار است و نیاز به توجه و درمان دارد.

 سخن پایانی

 نوموفوبیا یکی از چالش‌های روانی مدرن است که با افزایش استفاده از تلفن‌های هوشمند به وجود آمده است. اگرچه ممکن است در ابتدا افراد متوجه نشوند که به این اختلال دچار شده اند، اما عوارض آن می‌تواند جدی و اثرگذار باشد. افراد با استفاده از تکنیک‌ها و راهکارهای مناسب می‌توانند به مقابله با این اختلال پرداخته و زندگی سالم‌تری داشته باشند. به یاد داشته باشید که در گام اول، شناخت مشکل و تلاش برای بهبود آن بسیار مهم است. با توجه به این مسئله که زندگی بدون تکنولوژی امکان پذیر نیست، کنترل استفاده از وسایل هوشمند بسیار مهم است.